Περί Φωτογραφίας και άλλων – Εκπομπή 2η

Ραδιόφωνο

Aφού πήραμε το βάπτισμα του πυρός, τολμάμε το δεύτερο βήμα!

Πριν προχωρήσουμε στο θέμα μας που είναι η Φωτογραφία… θάθελα να με γνωρίσετε καλύτερα ως άνθρωπο για να φτιάξετε οι ίδιοι μια εικόνα για μένα…Να ξέρετε με ποιαν θα κάνετε παρέα… Εγώ θα σας βοηθήσω να με φωτογραφίσετε… χωρίς κάμερα…
Λοιπόν…με λένε Μπέττυ.. σαν την γιαγιά μου την Δέσποινα… Τώρα μην πείτε ότι δώσατε στο παιδί τ΄όνομα μου έλεγε… λίγο πειραγμένη… Μόνο που κι αυτή ακόμα,από μωρό, Μπέττυ με φώναζε… Το Δεσποινάκι πάντως τ άκουγα κάθε δεκαπενταύγουστο … Εκει που δεν τ’ άκουγα καθόλου είναι στο σχολείο όταν φώναζαν κάποια Δέσποινα να πεί το μάθημα…
Πάντως την γιαγιά μου την αποζημείωσα με την αγάπη μου…. Και αφιερώνω σ αυτήν και σ όλες τις γιαγιάδες του κόσμου που βρίσκονται στις αναμνηστικές μας φωτογραφίες, αυτό το τραγούδι…
ΤΡΑΓΟΥΔΙ: το Δεσποινάκι
Αχ Δεσποινάκι, Δεσποινιώ
μπαίνω στο δεύτερο στενό
Κι από την πόρτα την παλιά
μες στη δική σου αγκαλιά
Συνεχίζοντας για μένα…να προσθέσω ότι είμαι γέννημα θρέμα της Αθήνας από γονείς Αθηναίους με αποτέλεσμα να την φέρω μέσα μου και από την μια να την πονάω για τις πληγές της, αλλά από την άλλη να την βλέπω όμορφη για το ωραίο, διάχυτο φως της που χρησιμοποιώ στις φωτογραφίες μου και ψάχνω να βρω τις κρυμμένες της ομορφιές για να τις φωτογραφίσω χωρίς δόση ωραιοποίησης…