Περί Φωτογραφίας και άλλων – Εκπομπή 33η
ΡαδιόφωνοΆνοιξη, Χαρταετοί, Σύνορα, Ελπίδα –
Για όλα αυτά που ονειρευόμαστε, για εκείνα που καθημερινά γύρω μας μαγεύουν αλλά κι εκείνα που μας ενοχλούν, για τα μικρά λουλούδια στις άκαρπες γαίες που σηματοδοτούν την ελπίδα….για τους χαρταετούς και την σύνδεση τους με τον άνθρωπο, την Άνοιξη αλλά και τους ανθρώπους που δεν είναι τόσο τυχεροί όσο εμείς, μιλήσαμε στην εκπομπή μας…
Ένας χρόνος συμπληρώθηκε χωρίς τον Γιάννη Μπεχράκη…
Μέσα από τα μάτια και τον φακό του ταξιδέψαμε σε εμπόλεμες ζώνες, είδαμε την διάσωση προσφύγων, με τον ίδιο να αφήνει πολλές φορές την κάμερά του και να χύνεται στη θάλασσα για να βοηθήσει.
«Μια φωτογραφία μπορεί να αλλάξει τον κόσμο, να τον κάνει πιο δίκαιο», έλεγε ο βραβευμένος με Πούλιτζερ Γιάννης Μπεχράκης.
«Φωτογραφίζω αυτό που βλέπω με την Ψυχή μου..»
Οι καλλιτέχνες που χρησιμοποιούν την φωτογραφία λειτουργούν σε πολλές περιπτώσεις καταλυτικά για την αλλαγή μιας κατάστασης, μέσω μιας εικονοποίησης που προασπίζεται την κοινωνική και την περιβαντολλογική επίγνωση. Οι φωτογράφοι γίνονται μάρτυρες , ερμηνεύουν και εκθέτουν προβλήματα που ποικίλλουν από την μόλυνση του περιβάλλοντος και τις φυλετικές διακρίσεις ως την δυσχερή θέση των προσφύγων.
Στο ερώτημα αν μπορεί η τέχνη να είναι παράγοντας αλλαγής οι φωτογράφοι απαντούν ότι με τις φωτογραφίες τους προσπαθούν να εμπνεύσουν το κοινό.
Να υπήρχε ένας κόσμος που δεν θα χρειαζόντουσαν πολεμικοί ανταποκριτές ν απαθανατίζουν τον θάνατο…
Που δεν θα χρειαζόταν ένας Μπεχράκης να τρέχει στην Ειδομένη και στην κάθε Ειδομένη να βγάζει φωτογραφίες σαν αυτή με τον πατέρα που κουβαλούσε μέσα στη βροχή για πολλά χιλιόμετρα την κόρη του…..
